یعقوب بن شیبه سدوسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یعقوب بن شیبه سدوسی (
۱۸۲-
۲۶۲ق)، از فقیهان و محدثان
قرن سوم هجری قمری در
بغداد بود.
برخی وی را محدثی
ثقه و
فقیه دانستهاند برخی دیگر هم او را
ضعیف، ولی قابل ستایش و
شیعه دانستهاند و بعضی دیگر او را فقیه
مالکی ذکر کردهاند.
ابویوسف یعقوب
بن شَيْبَة
بْن صَّلْت
بن عُصْفُور سَّدُوسی بصری بغدادی، اهل
بصره و ساکن بغداد بود. از
علی بن عاصم،
یزید بن هارون،
روح بن عبادة و
یعلی بن عبید روایت کرده و راویانی چون نوه اش
محمد بن احمد بن یعقوب،
یوسف بن یعقوب ازرق و دیگران از او روایت نقل کردهاند.
رجالنویسان اهل سنت او را محدثی ثقه و فقیه دانستهاند و گفتهاند که وی از ثروت و موقعیت اجتماعی برخوردار بود.
عدهای هم او را ضعیف، ولی قابل ستایش و شیعه دانستهاند و بعضی دیگر او را فقیه مالکی ذکر کردهاند.
سدوسی در سال ۲۶۲ق در بغداد درگذشت.
آثار سدوسی عبارتاند از: کتاب فی تفضیل الحسن و الحسین (علیهماالسلام) کتاب مسند امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) و اخباره فی الجمل و صفین و النهروان و فضائله و تسمیة من روی عنه من اصحابه
المسند الکبیر فی الحدیث که پنج جلد است
و مسند عمار
بن یاسر.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یعقوب سدوسی»، ج۱، ص۸۵۹.