• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یزید بن خلیفه حارثی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یزید بن خلیفه حارثی
، از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) بود که از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت نقل کرده و در سند ۲۶ حدیث قرار گرفته است.
برخی از رجال‌شناسان وی را واقفی دانسته ولی هیچ‌کدام حارثی را توثیق نکرده‌اند، هر چند برخی به توثیق وی میل دارند.



یزید بن خلیفه حارثی حلوانی خولانی، عرب و از قبیله بنی یامن بود که نسبت برادری با بنی حارث دارند و جزو آنان شناخته می‌شوند. از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) بود و از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت نقل کرده و در سند ۲۶ حدیث قرار گرفته است. برخی از رجال‌شناسان او را از یاران و راویان امام صادق (علیه‌السّلام) دانسته‌اند، اما بعضی دیگر از اصحاب هر دو امام و واقفی شمرده‌اند. در هر صورت هیچ کدام حارثی را توثیق نکرده‌اند، هر چند برخی به توثیق وی میل دارند.


او که بین سال‌های ۱۳۳ تا ۱۴۱ق (چرا که یزید حارثی می‌گوید: من در زمان زمامداری زیاد بن عبیدالله حارثی بر مدینه، به مدینه رفتم و زیاد از سال ۱۳۳ تا ۱۴۱ والی مدینه بوده است.
[۹] ر. ک: طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، حوادث سال‌های ۱۳۱-۱۴۱ق.
) در مدینه بوده است، می‌گوید: پس از ورود به مدینه، خدمت امام صادق (علیه‌السّلام) شرفیاب شدم و عرض کردم که من مردی از بنی حارث بن کعب هستم و خداوند مرا به محبت و مودت شما اهل بیت هدایت نموده است.
امام فرمود: چگونه شیعه ما شدی و حال اینکه در میان بنی حارث بن کعب دوستداران ما بسیار‌ اندک هستند. (چون مادر ابوالعباس سفاح از این قبیله بود و اغلب مردان این قبیله در جریان دعوت بنی عباس جذب بدنه دعوت شده و از اهل بیت (علیهم‌السّلام) فاصله گرفته بودند.) پاسخ دادم: فدایت شوم، من غلامی خراسانی دارم که چهار همشهری (هموطن) دارد و اینها هر جمعه در خانه یکی از آنان جمع می‌شوند و از هر پنج جمعه، یک جمعه نوبت به غلام من می‌رسد که من هم شرکت می‌کنم. میزبان پس از صرف غذا، شربت آورده و پذیرایی می‌کند. هر کدام از میهمانان که بخواهند شربت بنوشند، غلامم می‌گوید: نخست بر محمد و آل محمد صلوات بفرست، بعد بنوش و من از طریق این غلام، شیعه و دوستدار شما اهل بیت شدم. امام غلام را دعا کرد و به من فرمود: برو که آزاد شده خدایی هستی.
همچنین نقل شده است که یزید حارثی روزی بر امام صادق (علیه‌السّلام) وارد شد، امام پرسید: کی هستی؟ گفت: از بنی حارث بن کعب هستم. امام فرمود: هیچ خاندانی نیست، مگر اینکه یک یا دو نفر نجیب در میان آن وجود دارد و تو نجیب بنی حارث بن کعب هستی.


کسانی چون ابن مسکان، صفوان بن یحیی، حنان بن سدیر، عاصم بن حمید و محمد بن ابی حمزه از وی روایت کرده‌اند.


تالیف حارثی کتاب الحدیث می‌باشد که گروهی از جمله محمد بن ابی حمزه آن را گزارش کرده‌اند.


۱. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۳۸.    
۲. طوسی، رجال الطوسی، ص۳۶۴.    
۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۵۲.    
۴. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲۱، ص۱۱۹.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۳۰.    
۶. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۳۸.    
۷. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۶۴.    
۸. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۳۴۳.    
۹. ر. ک: طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، حوادث سال‌های ۱۳۱-۱۴۱ق.
۱۰. شیخ کلینی، فروع کافی، ج۶، ص۴۱۱، کتاب الاشربه، ح۱۶.    
۱۱. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۳۳۴.    
۱۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۳۴۳.    
۱۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۷۳.    
۱۴. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۵۳.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «یزید حارثی»، ج۱، ص۸۵۳-۸۵۴.






جعبه ابزار