یحیی بن عبدالحمید حِمَّانِی (۱۵۰-۲۲۸ق)، به عقیده برخی از رجال‌شناسان اهل‌سنت وی محدث و ثقه و برخی دیگر وی را ضعیف و دروغگو به حساب آورده و یادآور شده‌اند که او اولین فردی است که در کوفه مسند را به نگارش درآورد و به مذهب شیعه امامیه گرایش داشت. برخی از روایات در رجال کشی، حمانی را عامه مذهب می‌دانند. با وجود اعتقاد به از دنیا رفتن معاویه در حالت کفر و تالیف کتابی در اثبات امامت امام علی (علیه‌السّلام)، همچنان بر عدم تشیع وی معتقد بودند، این موضوع به دلیل دیدگاه او درباره امام صادق (علیه‌السّلام) به عنوان فردی صالح ولی غیرمعصوم بود.
و برخی دیگر وی را ضعیف و دروغگو به حساب آورده و یادآور شده‌اند که او اولین فردی است که در کوفه مسند را به نگارش درآورد و به مذهب شیعه امامیه گرایش داشت،
هر چند در خصوص مذهب او اختلاف است. عده‌ای با تمسک به روایتی که کَشّی در رجال نقل کرده، بر این باورند که او عامی مذهب است، گرچه او بر این عقیده بود که معاویه در حالت کفر از دنیا رفت و همچنین کتابی درباره اثبات امامت امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام) نوشته است، اما هیچ یک از این دو، دلیل بر شیعه بودن او نمی‌باشد، زیرا عقیده وی درباره امام صادق (علیه‌السّلام) این است که او مردی صالح و مسلمانی باورع بود که عده‌ای از افراد نادان او را احاطه کرده بودند و او هم مانند سایر افراد بود. این سخن دلالت دارد که وی آن حضرت را به عنوان امام قبول نداشت.
