• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کَسَل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





كَسَل (به فتح کاف و سین) از واژگان نهج البلاغه به معنای سستی كردن در آن‌چه نبايد در آن سستى كرد، لذا مذموم است. این کلمه یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.



كَسَل (مثل شرف) به معنای سستى كردن در آن‌چه نبايد در آن سستى كرد، لذا مذموم است.
راغب گويد: «الكسل: التثاقل عمّا لا ينبغى التثاقل عنه»


حضرت علی (علیه‌السلام) در بيان اشخاص مغضوب عليهم فرموده: «إِنْ دُعِيَ إِلَى حَرْثِ الدُّنْيَا عَمِلَ أوْ إِلَى حَرْثِ الاْخِرَةِ كَسِلَ» «اگر به متاع دنیا دعوت شود كار مى‌كند، و اگر به عمل آخرت خوانده شود سست مى‌گردد.»


این یک کلمه بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۰۲.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۶۲.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۷۱۱.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۷۱۱.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۳۰، خطبه ۱۰۲.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۹۸، خطبه ۱۰۱.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۹، خطبه ۱۰۳.    
۸. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۰۸.    
۹. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۳۰، خطبه ۱۰۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کسل»، ج۲، ص۹۰۲.    






جعبه ابزار