کَأَیِّن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کَاَیِّن: (وَ کَاَیِّنْ مِّن نَّبِیٍّ) «کَاَیِّن» به معنای
«چه بسیار» است و می‌گویند: در اصل مرکب از «کاف تشبیه» و «اَیّ» استفهامیه است که به صورت یک کلمه در آمده، معنای دو جزء سابق متروک شده، و معنای تازه‌ای مساوی «چه بسیار»! پیدا کرده است.
(وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ) (چه بسيار پيامبرانى كه مردان الهى فراوانى به همراه آنان
جنگ كردند. آنها هيچ گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان مى‌رسيد، سستى نكردند و ناتوان نشدند و تن به
تسلیم ندادند؛ و
خداوند استقامت كنندگان را دوست دارد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
كاين كلمه‌اى است كه براى افاده كثرت بكار مى‌رود، و در فارسى به معناى چه بسا است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کَاَیِّن»، ص۴۵۴.
