کمیل بن زیاد (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کمیل بن زیاد بن نهیک نخعی (م
۸۲ق)، از خواص اصحاب
امام علی و
امام حسن (علیهما‌السّلام) که از امام علی (علیه‌السّلام) روایت نقل کرده است.
کمیل
بن زیاد
بن نهیک
بن هیثم
بن سعد
بن مالک یمنی صهبانی، از اهالی
کوفه و از خواص اصحاب امام علی و امام حسن (علیهما‌السّلام) بود.
وی زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را درک کرد
و از امام علی (علیه‌السّلام)،
ابن مسعود،
عمر و
عثمان روایت کرده و افرادی چون
عبدالرحمان بن عابس،
عباس بن ذریح و دیگران از او نقل کرده‌اند.
کمیل صاحب اسرار امام و فردی شریف، بزرگ قبیله و از زهاد، عباد، عارفین و موثقان آن حضرت شمرده شده و در زمان آن حضرت در
شهر هیت کارگزار بود
و در
جنگ صفین حضور داشت.
کمیل هفتاد
یا نود
سال عمر کرد و در سال ۸۲ق
به دست
حجاج و به جرم
تشیع در کوفه به
شهادت رسید و قبر وی در حوالی کوفه می‌باشد.
دعایی که امیرمؤمنان به کمیل آموخت، به نام وی مشهور است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۳۴، برگرفته از مقاله «کمیل نخعی».
