کعب بن زهیر مازنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومضرب کعب بن زهیر مازنی (م
۲۶ق)، از شاعران بلندپایه عرب و دارای اشعار زیادی بود که در شمار
اصحاب پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و شعرای
شیعه درآمد.
ابومضرب کعب بن زهیر بن ربیعة بن ریاح بن قرظ بن حارث مازنی مزنی، از
طایفه مزینه بود
و در
عصر جاهلیت زاده شد
و در ذبیان،
از نواحی
اردن در میان
قبیله غطفان میزیست.
کعب از شاعران بلندپایه عرب،
فردی شیرین سخن و دارای اشعار زیادی بوده است.
توانایی شعری را از پدرش به ارث برده بود.
او را به همراه
اوس بن حجر،
بشر بن ابی حازم و
حطیئه در طبقه دوم شاعران جاهلی قرار دادهاند.
او از پدرش روایت کرده و حطیئه، جمیل و کثیر از راویان وی هستند.
ابومضرب ابتدا دشمن سرسخت
اسلام بود،
ولی بعدها در شمار اصحاب پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و شعرای شیعه در آمد.
چون کار
پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) بالا گرفت، کعب برادرش
بجیر را فرستاد تا از دعوت حضرت آگاه شود. همین که بجیر به خدمت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) رسید، اسلام آورد. این اتفاق بر کعب گران آمد و او را بر این داشت تا در ملامت برادر و هجو اسلام و پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) قصیدهای بسراید. پس از اطلاع پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از این امر، کعب را مهدور الدم اعلام کرد. بجیر بر جان برادر ترسید و او را ترساند و وادار کرد تا عذرخواهی نماید و مسلمان گردد.
در نتیجه، ابومضرب در سال نهم هجری
و پس از بازگشت پیامبر از
طائف به اسلام گروید.
قصیده معروف
بانت سُعاد را در مدح رسول خدا سرود و آن حضرت از خونش درگذشت و ردا یا برده خود را به وی
هدیه داد.
تاکنون تعداد ۴۸ شرح معروف و تعدادی شرح از شارحان مجهول بر این قصیده نوشته شده است.
این سروده که به قصیده لامیه و البردة نیز خوانده شده، به زبانهای
اردو، ایتالیایی و فرانسوی ترجمه شده است.
دیگر آثار وی عبارتاند از: صهر النبی (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و خیر الآل در ستایش
علی (علیهالسّلام) مسح النبی (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) جبینه در مدح
امام حسین (علیهالسّلام) و الحماسه.
کعب در سال ۲۶ق وفات یافت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۳۱، برگرفته از مقاله «کعب مازنی».