کاشِفَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کاشِفَة:(مِن دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ) «کاشِفَة» مذكر آن «كاشف» به معناى برطرف كننده
شدائد است.
در
آیه مورد بحث مى‌خوانيم: هيچكس جز
خدا نمى‌تواند در آن روز به داد مردم برسد، و
شدائد آن را برطرف سازد
(لَيْسَ لَها مِنْ دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ).
«كاشفة» در اين‌جا به معنى برطرف كننده
شدائد است.
ولى بعضى از مفسران «كاشفة» را به معنى عاملى براى تاخير
قیامت تفسیر كرده‌اند، و بعضى به معنى «كشف كننده تاريخ وقوع قيامت» گرفته‌اند ولى معنى اول از همه مناسب‌تر است.
به هر حال
حاکم و مالک و صاحب
قدرت در آن روز (و هميشه) خدا است، اگر
نجات مى‌خواهيد
دست به دامن
لطف او زنيد، و اگر آرامش مى‌طلبيد در سايه
ایمان به او قرار گيريد.
به موردی از کاربرد «کاشِفَة» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(لَيْسَ لَها مِن دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ) «و هيچكس جز خدا نمى‌تواند سختی‌هاى آن را برطرف سازد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(لَيْسَ لَها مِنْ دونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ) منظور از كاشفه،
نفس كاشفه است، يعنى غير خدا كسى نيست كه گرفتارى آن روز را بر دارد، چون مراد از كشف، ازاله
شدايد و هراس‌ها است.
پس معنايش همان‌طور كه گفتيم اين است كه هيچ كسى نيست كه بتواند
شدايد و هراس‌هاى آن روز را بردارد، مگر آن‌كه خداى سبحان بردارد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کاشفة»، ج۴، ص ۸۰.
