پشتیهای بهشت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از
نعمت های که پروردگار عالمیان برای
راحتی بهشتیان فراهم آورده، پشتیهای ویژه برای تکیه دادن بهشتیان است.
خداوند پشتیهای بهشتی را سبز
رنگ و نیکو آفریده است.
متکـین علی رفرف خضر وعبقری حسان.
این در حالی است که
بهشتیان بر تختهایی تکیه زده‌اند که با بهترین و
زیباترین پارچه‌های سبز
رنگ پوشانده شده است
در احتمالی «
رفرف» به معنای پشتی آمده است.
" رفرف" در اصل به معنی برگهای گسترده درختان است و سپس به پارچه‌های زیبای رنگارنگ که بی شباهت به منظره باغها نیست اطلاق شده.
"
عبقری" در اصل به معنی هر موجود بی نظیر یا
کم نظیر است، و لذا به دانشمندانی که وجود آنها در میان مردم نادر است" عباقرة" می‌گویند، بسیاری معتقدند کلمه" عبقر" در آغاز اسمی بوده که عرب برای شهر پریان انتخاب کرده بود، و از آنجا که این
شهر موضوع ناشناخته و نادری بوده، هر موضوع بی نظیر را به آن نسبت می‌دهند و" عبقری" می‌گویند، بعضی نیز گفته‌اند که" عبقر" شهری بود که بهترین پارچه‌های ابریشمین را در آن می‌بافتند
ولی به هر حال ریشه اصلی فعلا متروک شده، و عبقری به صورت یک
کلمه مستقل به معنی" نادر الوجود" یا" عزیز الوجود" به کار می‌رود، و با اینکه
مفرد است گاهی معنی جمعی نیز می‌دهد (مانند آیه مورد بحث).
و"
حسان" جمع"
حسن" (بر وزن چمن) به معنی خوب و زیبا است.
به هر حال این تعبیرات همه حاکی از این است که به [[]] شت همه چیزش ممتاز است، میوه‌ها، غذاها، قصرها، فرشها و خلاصه هر چیزش در نوع خود بی نظیر و بی مانند است، بلکه باید گفت این تعبیرات نیز هرگز نمی‌تواند آن
مفاهیم بزرگ و بی مانند را در خود جای دهد، و تنها شبحی از آن را در ذهن ما ترسیم می‌کند
پشتیهای بهشت، بسیار مجلل و منظم است.
ونمارق مصفوفة.
و بالشها و پشتیهای صف داده شده،
«نمارق مصفوفه» پشتی کوچک است که به آن تکیه می‌زنند.
"
نمارق" جمع" نمرقه" (بر وزن غلغله) به معنی پشتی کوچک است که بر آن تکیه می‌کنند و معمولا به هنگام استراحت کامل از آنها استفاده می‌شود، و تعبیر به" مصفوفة" اشاره به تعدد و نظم خاصی است که بر آنها حاکم است، این تعبیر نشان می‌دهد که آنها جلسات
انس دستجمعی تشکیل می‌دهند، و این اجتماع که خالی از هر گونه
لغو و بیهوده گی است، و تنها از الطاف الهی و نعمتهای بی پایان او، و نجات از درد و رنجهای
دنیا و عذاب آخرت، در آن سخن گفته می‌شود چنان لطف و لذتی دارد که چیزی با آن برابری نمی‌کند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۱۸، برگرفته از مقاله «پشتیهای بهشت ».
