• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پاداش حواریون (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خداوند در قرآن به حواریون (پیروان حضرت عیسی (علیه‌السّلام)) وعده پاداش کامل داده است.



خداوند به بهره‌مندی حواریون، از پاداش کامل، وعده داده است.
«... قال الحواریون نحن انصار الله ءامنا بالله... • ربنا ءامنا... • واما الذین ءامنوا وعملوا الصــلحـت فیوفیهم اجورهم..؛ هنگامی که عیسی از آنان احساس کفر (و مخالفت) کرد، گفت: کیست که یاور من به سوی خدا (برای تبلیغ آیین او) گردد؟ حواریان (شاگردان مخصوص او) گفتند: ما یاوران خداییم به خدا ایمان آوردیم و تو (نیز) گواه باش که ما اسلام آورده‌ایم. • پروردگارا! به آنچه نازل کرده‌ای، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروی نمودیم ما را در زمره گواهان بنویس! • ..... • اما آنها که ایمان آوردند، و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را بطور کامل خواهد داد و خداوند، ستمکاران را دوست نمی‌دارد.»

۱.۱ - وعده به پیروان حقیقی

این آیه وعده خوشی است به جزاء خیر، برای کسانی که از آن جناب پیروی کردند، اما از آنجایی که صرف صدق تحقق عرفی کلمه" شیعه، تابع و امثال آن" بر امتی که تشیع و اتباع واقعی از بعضی افراد آن امت تحقق یافته، باعث آن نمی‌شود که همه افراد آن امت حتی کسانی که تشیع و دنبال روی پیغمبر را نداشته‌اند، مستحق ثواب جزیل بگردند، بلکه تنها کسانی این استحقاق را دارند که واقعا تابع و شیعه باشند، نه همه کسانی که اسم شیعه و تابع بر آنان صادق است، لذا در آیه شریفه، عنوان "الذین اتبعوک" که خلاصه اش عنوان شیعه یا تابع یا کلماتی از این قبیل است، را برداشته، به جایش عنوان" الذین آمنوا و عملوا الصالحات" را گذاشت تا معنا درست و بی اشکال شود، چون سعادت و عاقبت خیر، دائر مدار شناسنامه و اسم گذاری نیست بلکه دائر مدار حقیقت است، هم چنان که در جای دیگر فرموده: "ان الذین آمنوا و الذین هادوا و النصاری و الصابئین من آمن بالله و الیوم الآخر و عمل صالحا فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون"
پس از میان پیروان (اسمی و شناسنامه‌ای) عیسی (علیه‌السّلام) تنها آنهایی که به خدا ایمان دارند و اعمال صالح می‌کنند، خدا اجرشان را بطور کامل می‌دهد و اما بقیه را، از این نمد کلاهی نیست.

۱.۲ - ایمان و عمل صالح

در آیه اول تنها تکیه بر کفر شده ولی در آیه دوم ایمان و عمل صالح هر دو با هم آمده است، اشاره به اینکه کفر به تنهایی می‌تواند منشا عذاب الهی گردد ولی ایمان به تنهایی برای نجات کافی نیست، بلکه عمل صالح نیز می‌طلبد.


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۵۲.    
۲. آل عمران/سوره۳، آیه۵۳.    
۳. آل عمران/سوره۳، آیه۵۷.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۶۲.    
۵. طباطبائی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۳۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۵۷۳.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پاداش حواریون».    




جعبه ابزار