پاداش اجتناب از گناه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کسانی که از انجام گناهان کبیره اجتناب می‌کنند و بر انجام
گناهان صغیره اصرار نمی‌ورزند از
رحمت و
پاداش خداوند بهره‌مند خواهند شد.
اجتناب از
گناهان کبیره، موجب برخوردارى از ثوابهاى الهى:
۱. «إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ ... وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلًا كَرِيمًا؛
اگر از گناهان كبيره‌اى كه از آن نهى شده‌ايد اجتناب كنيد ... و در جايگاه خوبى شما را وارد مى‌سازيم.
۲.«فَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ • وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ؛
آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگى دنيا است، و آنچه نزد خدا است براى كسانى كه
ایمان آورده‌اند و بر پروردگارشان
توکل مى‌كنند، بهتر و پايدارتر است.
همان كسانى كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب مى‌ورزند و هنگامى كه
خشمگین مى‌شوند
عفو مى‌كنند.»
برداشت بر اين اساس است كه «الّذين» عطف بر «للّذين» در آيه قبل باشد.
۳. «الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى؛
همانها كه از گناهان كبيره و اعمال زشت، جز صغيره، دورى مى‌كنند،
آمرزش پروردگار تو گسترده است، او نسبت به شما از همه آگاهتر است، از آن هنگام كه شما را از
زمین آفريد، و در آن موقع كه به صورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد، پس خودستايى نكنيد چرا كه او
پرهیزگاران را بهتر مى‌شناسد.»
اصرار نورزيدن بر گناهان، با
علم به
گناه بودنش، از موجبات بهره‌مندى از ثواب الهى:
«وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ ...• وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ ... وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ • أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ ...؛
و بر يكديگر سبقت بجوئيد براى رسيدن به آمرزش پروردگار خود و
بهشت ... و آنها كه هنگامى كه مرتكب عمل زشتى شوند يا به خود
ستم كنند ... و اصرار بر گناه نمى‌كنند با اينكه ميدانند. آنها پاداششان آمرزش پروردگارشان است ....»
اجتناب از گناهان، عامل برخوردارى از
رحمت الهی و
رستگاری:
«وَقِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَمَن تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ؛
و آنها را از بديها نگاهدار، و هر كس را در آن روز از بديها نگاهدارى مشمول رحمتت ساخته‌اى و اين است رستگارى بزرگ.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۱۰۹، برگرفته از مقاله «موجبات پاداش (اجتناب از گناه)».
