• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وُدّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وُدّ (به ضم واو)، وِدّ (به کسر واو) از واژگان نهج البلاغه به معنای دوست داشتن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: مَوَدَّت (به فتح میم و واو) و تَوَدُّد (به فتح تاء و واو) به معنای دوستى. موارد زيادى از این واژه در نهج البلاغه آمده است.



وُدّ، وِدّ به معنای دوست داشتن و مَوَدَّت، تَوَدُّد به معنای دوستى است.


موارد زيادى از آن در «نهج» آمده است، در مقام اظهار دلتنگی از ياران فرموده است: «لَوَدِدْتُ وَاللهِ أَنَّ مُعَاوِيَةَ صَارَفَني بِكُمْ صَرْفَ الدِّينَارِ بِالدِّرْهَمِ، فَأَخَذَ مِنِّي عَشَرَةً مِنْكُمْ وَ أَعْطَانِي رَجُلاً مِنْهُمْ!» «به خدا قسم دوست دارم معاویه... ده نفر از شما را از من بگيرد و در عوض يكى از يارانش را بدهد، اين از كثرت تأثّر آن حضرت از عدم تحرّك مردم در راه خدا بود.»(شرح‌های خطبه: ) و نيز فرموده: «مَوَدَّةُ الاْبَاءِ قَرَابَةٌ بَيْنَ الاَْبْنَاءِ، وَ الْقَرَابَةُ إِلَى الْمَوَدَّةِ أَحْوَجُ مِنَ الْمَوَدَّةِ إِلَى الْقَرَابَةِ.» «دوستى پدران سبب خویشاوندی و نزديكى ميان فرزندان است قرابت به محبّت محتاج‌تر است از محبّت به قرابت.»(شرح‌های خطبه: )


موارد زيادى از آن در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۱۵۹.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۱۸، خطبه ۹۶.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۸۹، خطبه ۹۵.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۲، خطبه ۹۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۷، خطبه ۹۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۴.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۳۰۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۲۸.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۷۰.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۱، حکمت ۲۹۹.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۲۷، حکمت ۳۰۸.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، حکمت ۳۰۸.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۰۸، حکمت ۳۰۸.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۳.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۳.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۵۲۱.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۳۹۶.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۲۱۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ودّ»، ج۲، ص۱۱۲۶.    






جعبه ابزار