وَقْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَقْد (به فتح واو و سکون قاف) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای افروخته شدن
آتش است. از این مادّه مواردی متعدد در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَقْدبه معنای معنای افروخته شدن آتش است.
بعضی از مورد که در
نهج‌البلاغه استفاده شده‌اند به شرح ذیل می‌باشند.
درباره
توحید و
رسالت فرموده:
«أَمّا وَصِيَّتي: فَاللهَ لا تُشْرِكوا بِهِ شَيْئاً، وَمُحَمَّداً فَلا تُضَيِّعوا سُنَّتَهُ، أَقيموا هذَيْن الْعَمودَيْنِ، وَأَوْقِدوا هذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ.»«امّا
وصیت من اين است كه: هيچ چيز را
شریک خدا قرار ندهيد (و جز خدا را نپرستيد) و درباره «
محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)» اين است كه
سنّت و
شریعت او را ضايع مگردانيد، اين دو ستون محكم رابر پا داريد و اين دو چراغ پر فروغ را فروزان نگهداريد.»
(شرح‌های نامه:
)
درباره
قیام بر عليه
عثمان فرموده:
«فَأَبَوْا حَتَّى جَنَحَتِ الْحَرْبُ وَرَكَدَتْ، وَوَقَدَتْ نِيرَانُهَا وَحَمِسَتْ.»«آن‌ها سرباز زدند تا جنگ بال‌هايش را گشود و در ميدان ثابت و مستقر گرديد، شعله‌هايش بالا گرفت و قوى و نيرومند شد.»
(شرح‌های نامه:
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
قرآن فرموده:
«ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الْكِتابَ نوراً لا تُطْفَأُ مَصابيحُهُ، وَسِراجاً لا يَخْبو تَوَقُّدُهُ.» «سپس
کتاب آسمانى يعنى قرآن را بر او
نازل فرمود، نورى كه خاموشى ندارد، چراغى كه افروختگى آن زوال نپذيرد.»
(شرح‌های خطبه:
)
امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در نامه ۴۵ می‌فرمایند:
«وَإِنَّ الشَّجَرَةَ الْبَرِّيَّةَ أَصْلَبُ عوداً، وَالرَّواتِعَ الْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلوداً، وَالنّابِتاتِ الْعِذْيَةَ أَقْوَى وَقوداً وَأَبْطَأُ خُموداً.» «
درختان بيابانى چوبشان محكم‌تر است، امّا
درختان سرسبز كه همواره در كنار
آب قرار دارند پوستشان نازک‌تر (و كم دوامترند)،
درختانى كه در
بیابان روييده و جز با آب
باران سيراب نمى‌گردند؛ آتششان شعله ورتر و پردوامتر است.»
(شرح‌های نامه:
)
از این مادّه مواردی متعدد در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وقد»، ج۲، ص۱۱۵۴.
