• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَقْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَقْد (به فتح واو و سکون قاف) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای افروخته شدن آتش است. از این مادّه مواردی متعدد در نهج‌البلاغه آمده است.



وَقْدبه معنای معنای افروخته شدن آتش است.


بعضی از مورد که در نهج‌البلاغه استفاده شده‌اند به شرح ذیل می‌باشند.

۲.۱ - نامه ۲۳

درباره توحید و رسالت فرموده: «أَمّا وَصِيَّتي: فَاللهَ لا تُشْرِكوا بِهِ شَيْئاً، وَمُحَمَّداً فَلا تُضَيِّعوا سُنَّتَهُ، أَقيموا هذَيْن الْعَمودَيْنِ، وَأَوْقِدوا هذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ.»«امّا وصیت من اين است كه: هيچ چيز را شریک خدا قرار ندهيد (و جز خدا را نپرستيد) و درباره «محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)» اين است كه سنّت و شریعت او را ضايع مگردانيد، اين دو ستون محكم رابر پا داريد و اين دو چراغ پر فروغ را فروزان نگهداريد.»(شرح‌های نامه:)

۲.۲ - نامه ۵۸

درباره قیام بر عليه عثمان فرموده: «فَأَبَوْا حَتَّى جَنَحَتِ الْحَرْبُ وَرَكَدَتْ، وَوَقَدَتْ نِيرَانُهَا وَحَمِسَتْ.»«آن‌ها سرباز زدند تا جنگ بال‌هايش را گشود و در ميدان ثابت و مستقر گرديد، شعله‌هايش بالا گرفت و قوى و نيرومند شد.» (شرح‌های نامه: )

۲.۳ - خطبه ۱۹۸

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره قرآن فرموده: «ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الْكِتابَ نوراً لا تُطْفَأُ مَصابيحُهُ، وَسِراجاً لا يَخْبو تَوَقُّدُهُ.» «سپس کتاب آسمانى يعنى قرآن را بر او نازل فرمود، نورى كه خاموشى ندارد، چراغى كه افروختگى آن زوال نپذيرد.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۴ - نامه ۴۵

امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در نامه ۴۵ می‌فرمایند: «وَإِنَّ الشَّجَرَةَ الْبَرِّيَّةَ أَصْلَبُ عوداً، وَالرَّواتِعَ الْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلوداً، وَالنّابِتاتِ الْعِذْيَةَ أَقْوَى وَقوداً وَأَبْطَأُ خُموداً.» «درختان بيابانى چوبشان محكم‌تر است، امّا درختان سرسبز كه همواره در كنار آب قرار دارند پوستشان نازک‌تر (و كم دوامترند)، درختانى كه در بیابان روييده و جز با آب باران سيراب نمى‌گردند؛ آتششان شعله ورتر و پردوامتر است.» (شرح‌های نامه: )

از این مادّه مواردی متعدد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۵۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۶۳.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۱۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۴۵.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، خطبه ۱۴۹.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۱۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۸۳.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۸۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۷۰۷.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۲۱.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۲۰.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۳۶.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۲۶.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۸، نامه ۵۸.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۱.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۲۴.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۲۴.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۱۹۶.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۳۳۹.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۷، ص۱۴۲.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۰۱-۵۰۳.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۰۲.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۵، خطبه ۱۹۸.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۱.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۸.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۹.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۷۰۵.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۳۰۵.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۹۴.    
۳۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۸۰.    
۳۲. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۸۱.    
۳۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۸، خطبه ۱۹۸.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۵.    
۳۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۶۸.    
۳۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۷۰.    
۳۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۰، ص۲۰۸.    
۳۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۲۰.    
۳۹. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۸۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وقد»، ج۲، ص۱۱۵۴.    






جعبه ابزار