• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَحْوَح (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: وحوح.


وَحْوَح (به واو و سکون حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای صدائى كه از كثرت تألّم در آن خشونت و غلظت است. اين واژه يك بار در نهج البلاغه آمده است.



وَحْوَح، به معنای صدائى كه در آن خشونت و غلظت هست از كثرت تألّم مى‌باشد، آمده است.


حضرت علی (علیه‌السلام) در صفین به يارانش فرمود: «وَلَقَدْ شَفَى وَحَاوِحَ صَدْرِي أَنْ رَأَيْتُكُمْ بِأَخَرَة، تَحُوزُونَهُمْ كَمَا حَازُوكُمْ، وَتُزِيلُونَهُمْ عَنْ مَوَاقِفِهمْ» «سوزش‌هاى دلم را شفا بخشيد كه در آخر ديدم شما آنها را رانديد چنانكه شما را رانده بودند و آنها را از موضع خودشان بيرون زديد.»(شرح‌های خطبه: ) مراد از آن در كلام حضرت سوزش دل است.


اين كلمه يك بار بيشتر در نهج البلاغه نيامده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۳۴۱.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۳۹، خطبه ۱۰۶.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۰۵، خطبه ۱۰۵.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۵، خطبه ۱۰۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۷، خطبه ۱۰۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۵۰۵.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۷۶.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۷۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وحوح»، ج۲، ص۱۱۲۵.    






جعبه ابزار