ولید بن عتبه بن ابی سفیان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ولید ابن عتبة ابن ابی سفیان (نوه
ابوسفیان و برادرزاده
معاویه) از امرا و والیان اموی. پدرش عتبه، برادر معاویه، است.
مرد سخنوری بود که در دستگاه بنی امیه، نقش مؤثری داشت و از هواداران آنها بود. ولید بن عتبه، کسی که در زمان معاویه سال ۵۷ هجری قمری والی مدینه بود و بعد از او پسرش "یزید" بر حسب وصیت معاویه، به او نامه نوشت و دستور داد تا به محض دریافت نامه، از حسین بن علی (علیه‌السّلام) برای او، بیعت بگیرد و اگر حسین (علیه‌السّلام) نپذیرفت گردنش را بزند.
بیعت گرفتن برای ولید از
حسین بن علی (علیه‌السّلام)، بسیار سخت بود لکن با مشورتی که با "
مروان " کرد، امام حسین را شبانه احضار نمود. بعد از اینکه آن حضرت به «دارالاماره» آمد، گفتگوهایی بین آنها انجام شد که حضرت فرمود:
«ای ولید تو دوست داری که من در مقابل مردم با تو بیعت کنم، پس صبر کن تا صبح شود تا ببینم چه می‌شود و پاسخ را به بعد موکول کرده و فرمودند: «ای امیر؛ ما اهل بیت نبوت و سرچشمه رسالت و محل آمد و شد فرشتگانیم، همه نیکی‌ها از ما آغاز و به ما ختم می‌شود. یزید مردی است فاسد و شرابخوار که به ناحق خون می‌ریزد و اشاعه فساد می‌کند. شخصی چون من با فردی مانند او، بیعت نکند. ما صبح می‌کنیم و شما هم صبح می‌کنید، ما نظاره می‌کنیم، شما هم نظاره کنید که کدامیک از ما به خلافت و بیعت سزاوار تر است. »
ولید بن عتبه به دلیل بی کفایتی در این امر در سال ۶۰ هـ ق از منصب خود عزل شد. یزید،
عمرو ابن سعید را به جای او نصب و "ولید" را به شام، نزد خود خواند و در آنجا از مشاوران او شد، سپس او در سال ۶۲ هجری قمری، در زمان بعد از امام حسین (علیه‌السّلام) والی مدینه شد.
به نقل تاریخ زمانی که ولید فرماندار مدینه بود،
امام حسین بن علی (علیه‌السّلام) با او اختلاف پیدا کرد. حضرت برای آشنا کردن دیگران به احقاق حق خود و شکستن پایه‌های ظلم به او فرمود:
«اگر بر من اجحاف کنی؛ به خدا سوگند در مسجد رسول خدا می‌ایستم و مردم را به آن پیمانی که پدران و نیاکان آنها بنیان گذاران آن بودند (اشاره به پیمان فضول) دعوت می‌کنم و. . . . » که در نتیجه، ولید از جریان و سخنان حضرت وحشت کرد و دست از اجحاف برداشت. ولید بر اثر بیماری طاعون درگذشت.
دایرة المعارف طهور، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۴/۲۱.
