وقف اسکان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسکان، از اصطلاحات بکار رفته در
علم تجوید بوده و به معنای ساکن‌نمودن حرف آخر کلمه می‌باشد، در صورتی که آن حرف متحرک باشد.
به معنای ساکن‌نمودن حرف آخر کلمه می‌باشد، در صورتی که آن حرف متحرک باشد. مانند من قبلک،
که هنگام وقف، فتحه کاف حذف شده و کاف ساکن می‌شود. البته به سکون عارضی، زیرا فتحه جزو کاف ضمیر است و برای وقف ساکن می‌شود. اسکان یکی از اقسام
وقف است.
وقف به اسکان مهمترین و بهترین شیوه وقف است بنابراین کلماتی که حرف آخر آنها مفتوح، مکسور، مضموم و مجرور و مرفوع باشند به طریق اسکان وقف می‌شوند و کلماتی که حرف آخر آنها تاء تانیث و یا منصوب باشند به قاعده
ابدال وقف می‌گردند. و شیوه‌های دیگر وقف چندان معمول و مشهور نیست و بیشتر در
اختلاف قرائات ذکر می‌شوند.
مانند: «من قبلک»، «مَقاعِدَ» (به فتح دال) و «غَفُورٌ»؛ که در هنگام وقف این سه مورد، فتحه کاف و دال و
تنوین راء، به سکون تبدیل می‌شود؛
و تبدیل این سکون را «سکون عارضی» می‌گویند.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «قرائات از دیدگاه روایات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۲/۱۸. فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «وقف اسکان».
