• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع جمع قله موضع جمع کثرت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استعمال صیغه جمع قِلّت (بین سه تا ده) و اراده کثرت را وضع جمع قلّت موضع جمع کثرت گویند.



اراده کثرت از جمع قِلّت مجاز است؛ مانند:
۱. (... وَهُمْ فِی الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ)؛ «و آنها در غرفه‌های بهشتی آسوده خاطر خواهند بود».
«غرفات» جمع قِلّت است؛ ولی چون غرفه‌های بهشت بسیار و غیرقابل شمارش است، از جمع قِلّت اراده کثرت شده است.
۲. (اللَّهُ یَتَوَفَّی الْاَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا...)؛ « خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامی باز می‌ستاند». «انفس» جمع قِلّت است ولی از آن اراده کثرت شده است؛ زیرا می‌دانیم خداوند سبحان جان همه را می‌گیرد.
[۴] کمالی دزفولی، علی، قرآن ثقل اکبر، ص۳۱۲.



۱. سبا/سوره۳۴، آیه۳۷.    
۲. زمر/سوره۳۹، آیه۴۲.    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۳، ص۳۵۵.    
۴. کمالی دزفولی، علی، قرآن ثقل اکبر، ص۳۱۲.
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۳۳.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «وضع جمع قلّت موضع جمع کثرت».    




جعبه ابزار