• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وصیت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: وصیت (مقالات مرتبط).

از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «وصیت» است.


وصيّت در لغت به معناى از ديگرى عمل به چيزى را پيشاپيش خواستن، عهد و پيمان و وصل كردن است‌
[۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۸۷۳، «وصی».    
[۲] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۵، ص ۳۲۰-۳۲۱، «وصى».
و در اصطلاح فقهى به معناى تمليك چيزى به ديگرى نسبت به بعد از مرگ خويش مى‌باشد.
[۳] حلی، حسن بن یوسف، تحریر الاحکام، ج ۳، ص ۳۲۹.    
و آن عقدى‌ است محتاج به ايجاب و قبول. وصيّت كردن بر مسلمان واجب است.
در اين عنوان معناى اصطلاحى مورد نظر است. در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌ «وصىّ»، «الوصيّة» و مشتقّات آن استفاده شده است.

آثار وصیت (قرآن)، اولویت در وصیت (قرآن)، اهمیت وصیت (قرآن)، تغییر وصیت (قرآن)، حکم وصیت (قرآن)، زمان وصیت (قرآن)، عمل به وصیت (قرآن)، کتمان بر وصیت (قرآن)، گواهان وصیت (قرآن)، وصیت برای اولاد (قرآن)، وصیت برای خویشاوندان (قرآن)، وصیت برای غیر وارثان (قرآن)، وصیت برای والدین (قرآن)، وصیت به دین (قرآن)، وصیت به نفقه (قرآن).

۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۸۷۳، «وصی».    
۲. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۵، ص ۳۲۰-۳۲۱، «وصى».
۳. ↑ حلی، حسن بن یوسف، تحریر الاحکام، ج ۳، ص ۳۲۹.    


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۲، ص۲۷۵، برگرفته از مقاله «وصیت»    


رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | وصیت
جعبه ابزار