ورود (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ورود: (وَإِنْ مِّنْكُمْ إِلَّا وارِدُها) بعضى از مفسران معتقدند:
«ورود» در اينجا به معناى نزديک شدن و اشراف پيدا كردن است، يعنى همه مردم، خوبان و بدان، بدون استثنا براى حسابرسى يا براى مشاهده سرنوشت نهايى بدكاران، به كنار
جهنم مى‌آيند، سپس خداوند پرهيزگاران را رهايى مى‌بخشد و ستمگران را در آن رها مى‌كند. آنها براى اين تفسير به
آیه ۲۳ سوره «قصص» استدلال مى‌كنند: «
وَ لَمَّا وَرَدَ مَاءَ مَدْيَنَ ...»
: «هنگامى كه
موسی (علیه‌السلام) كنار آب مدين رسيد ...» كه در اينجا نيز
«ورود» به همان معناست.
تفسير دومى كه اكثر مفسران آن را انتخاب كرده‌اند اين است كه:
«ورود» در اينجا به معناى دخول است و به اين ترتيب، همه انسان‌ها بدون استثناء، نيک و بد،
وارد جهنم مى‌شوند، منتها دوزخ بر نيكان سرد و سالم خواهد بود همان گونه كه آتش
نمرود بر
ابراهیم (علیه‌السلام) «
يا نَارُ كُونِى بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِيْمَ»
؛ چرا كه آتش با آنها سنخيت ندارد، گويى از آنان دور مى‌شود و فرار مى‌كند، و هر جا آنها قرار مى‌گيرند خاموش مى‌گردد، ولى دوزخيان كه تناسب با آتش دوزخ دارند همچون مادّه قابل اشتعالى كه به آتش برسد، فوراً شعله‌ور مى‌شوند.
(وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا) (و همه شما بدون استثنا
وارد جهنم مى‌شويد؛ اين امر، نزد پروردگارت، حتمى و پايان يافته است. )
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
ورود بر خلاف صدور است، به طورى كه از كتب
لغت بر مى‌آيد به معناى دنبال آب رفتن است،
راغب در
مفردات گفته
:
ورود در اصل به قصد آب رفتن است، ولى بعدا در غير آب هم استعمال شده، مثلا مى‌گويند:
وردت الماء ارده
ورودا وارد آب شدم
وارد شدنى، كه من
وارد و آب
مورود است، و نيز مى‌گويند:
اوردت الإبل الماء شتر را به آب
وارد كردم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ورود»، ص۶۱۰.
