• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ورود اسرای کربلا به کوفه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یکی از مصائب رنج‌آور در جریان حادثه عاشورا و شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) و یارانش در روز عاشورا، اسارت اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) است.
به دستور عمر بن سعد اسرای کربلا را به کوفه فرستادند، اما در گزارش‌های تاریخی کهن زمان دقیق ورود اسرا به کوفه تصریح نشده است، ولی با توجه به برخی گزارش‌ها و قرائن، احتمالا روز دوازدهم ماه محرم اسرا وارد کوفه شدند.



درباره زمان ورود اسرا به کوفه گزارش صریحی در منابع کهن نیامده است. (البته شیخ مفید عبارتی دارد که حاکی از ورود عمر سعد به کوفه در روز دوازدهم است. او می‌نویسد: لَمّا وَصَلَ رَاسُ الحُسَینِ علیه السلام، ووَصَلَ ابنُ سَعدٍ ـ لَعَنَهُ اللّه ُ ـ مِن غَدِ یَومِ وُصولِهِ ومَعَهُ بَناتُ الحُسَینِ (علیه‌السّلام) واهلُهُ...؛ «فردای روزی که سر امام حسین بالا به کوفه رسید، عمر بن سعد نیز به همراه دختران و خاندان امام حسین (علیه‌السّلام) وارد کوفه شد» چنان‌که نگاشته شد، چون حاملان سر امام به کوفه (که یکی از آنان خولی بن یزید بود) شب یازدهم دیر وقت به کوفه رسیدند و درِ دارالاماره را بسته دیدند، با هم قرار گذاشتند که خولی سر مطهر را به منزلش برده، و فردای آن شب (روز یازدهم) نزد عبیدالله ببرد. بنابراین به نظر می‌رسد مقصود شیخ مفید از رسیدن سر به کوفه، رسیدن آن به نزد عبیدالله باشد که در روز یازدهم اتفاق افتاده است. با این حساب فردای آن روز، که روز دوازدهم محرم بوده است، عمر سعد با کاروان اسرا وارد کوفه شده است.)
مورخان تنها گزارش کرده‌اند که عمر سعد بعداز ظهر روز یازدهم، همراه اسرای اهل بیت، کربلا را به مقصد کوفه ترک کرد. (البته دِینَوَری می‌نویسد عمر سعد پس از کشتن حسین، دو روز در کربلا ماند و سپس آنجا را ترک کرد، که به نظر می‌رسد منظور وی از این دو روز، روزهای دهم و یازدهم بوده است.)


با توجه به فاصله هشتاد کیلومتری کربلا تا کوفه و سرعت‌ اندک کاروان اسرا و در نتیجه فرارسیدن شب، و اینکه ابن زیاد می‌خواست این پیروزی را در منظر کوفیان به نمایش بگذارد، به نظر می‌رسد لشکر، آن شب را بین راه توقف کرده و صبح روز دوازدهم، خود را به کوفه رسانده است.


۱. شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۱۴.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ص۲۴۶.    
۳. شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۱۴.    
۴. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۶.    
۵. دینوری، احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص۳۸۳.    
۶. خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۴.    



• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۹.






جعبه ابزار