اطلاعات دقیقی از زندگان او در دست نیست. وی از یاران و همکاران نزدیک محمودحسن دیوبندی بود و به همراه او و مولوی حسیناحمدفیضآبادی (مدنی)، مولوی نصرت حسین کوروی و مولوی عزیز گل در شوال ۱۳۳۳ ق به حجاز رفتند تا حمایت سیاسی – نظامی دولتمردان عثمانی را نسبت به مسلمانانهند در بیرون راندن انگلیسی از شبه قاره به دست آوردند. اما به دستور انگلیسی‌ها و توسط شریف حسین، حاکم مکه، همگی دستگیر شدند (محرم ۱۳۳۵ق) آنها را به جده برده و به حکام انگلیسی سپردند، سپس از آنجا به سوئز و قاهره منتقل ساختند. در جمادی الاول ۱۳۳۵ ق/ فوریه ۱۹۱۷ آنها را به جزیره مالتتبعید کرده و تحت نظر قرار دادند.
