و در اصطلاح فقيهان يكى از احكام پنجگانه تكليفى است. حقيقت وجوب يا اراده مؤكّد حاصل شده در نفس امركننده است كه به فعل مأمور تعلّق مىگيرد و يا امر انتزاعى است كه نزد عرف، از انشاء طلب به واسطه لفظ و يا غير لفظ با نبودن قرينه بر ترخيص در ترك، انتزاع مىشود.