• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

واکنش کوفیان هنگام دیدن اسرای کربلا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




یکی از مصائب رنج‌آور در جریان حادثه عاشورا و شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) و یارانش در روز عاشورا، اسارت اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) است. وقتی کوفیان از آمدن لشکریان یزید و اسیران کربلا باخبر شدند، برای تماشای اسرا، به ورودی شهر هجوم بردند و با دیدن وضعیت دل‌خراش اسرا، صدا به گریه و شیون بلند کردند، در اینجا بود که امام سجاد (علیه‌السّلام) آنها را سرزنش کرد و فرمود: شما برای ما گریه و اظهار ناراحتی می‌کنید؟ پس چه کسی ما را کشت؟!



شهر کوفه چندین ماه درگیر مسائل سیاسی بود و هنوز زمان چندانی از قضیه قیام مسلم بن عقیل و اعزام لشکر برای جنگ با امام حسین (علیه‌السّلام) و یارانش نگذشته بود. در این اوضاع بود که مردم کوفه خبردار شدند که جنگ به نفع سپاه یزید تمام شده و سپاهیان به همراه اسیران در راه بازگشت به کوفه‌اند. از این‌رو همه مردم برای استقبال از لشکریان و به ویژه اسیران، به ورودی شهر هجوم بردند. وقتی لشکریان و اسیران نزدیک کوفه رسیدند، دیدند کوفیان برای تماشای آنان اجتماع کرده‌اند. راوی می‌گوید: (آنقدر وضعیت خاندان و رسالت دل‌خراش بود که) زنی از زنان کوفه (با تعجب) از بالای بام فریاد زد: شما از کدام اسیران هستید؟ گفتند: ما اسرای خاندان محمد هستیم. آن زن از بالای بام پایین آمد. مقداری پوشاک مناسب‌تر فراهم آورد و به آنان داد تا خود را بهتر بپوشانند.


کوفیان، (برای دیدن اسیران) گرد آمده بودند و می‌گریستند. علی بن حسین (علیه‌السّلام) فرمود: شما برای ما گریه و اظهار ناراحتی می‌کنید؟ پس چه کسی ما را کشت؟!
[۳] فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین.
[۴] فصلنامه تراثنا، ش۲، ۱۴۰۶ق، ص۱۵۷.
(بسیاری از منابع دیگر نیز این فرمایش نکوهش‌آمیز امام سجاد (علیه‌السّلام) را خطاب به کوفیان نقل کرده‌اند؛ از جمله: )


حَذلَم می‌گوید:
در سال ۶۱ قمری، همان سالی که حسین کشته شد، وارد کوفه شدم. دیدم در آن روز زنان کوفه گریبان چاک کرده، بر سر و صورت‌هایشان می‌زدند و مردان (به همراه زنان) گریه و شیون می‌کردند. در آن هنگام علی بن حسین (علیه‌السّلام) را دیدم که بیماری او را لاغر و بی‌رمق کرده بود و با صدایی ضعیف و رنجور می‌گفت: شما برای ما گریه می‌کنید؟! پس چه کسی جز شما ما را کشت؟





• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۹-۴۰.






جعبه ابزار