والبة بن حبات اسدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
والبة بن حبات اسدی (م حدود
۱۷۰ق)، از شاعران
دولت عباسی بود.
وی شاعری زیرک، شوخ‌طبع و لوده‌گو و بیشتر اشعارش در غزلیات، توصیف
شراب بود.
ابواسامه والبة بن حبات اسدی کوفی دودانی، اهل و ساکن
کوفه بود
و منسوب به دودان و از قبیله بنی نصر بن قعین شمرده می‌شد.
والبه از شاعران دولت عباسی و معاصر شاعران مشهوری چون
مطیع بن ایاس،
حماد عجرد،
حماد راویه و
ابان لاحقی بود که هر از چند گاهی گرد هم آمده شراب می‌نوشیدند،
شعر می‌سرودند و یکدیگر را
هجو و
مسخره می‌کردند.
والبه شاعری زیرک، خوش صحبت، شوخ‌طبع و لوده‌گو بود
و بیشتر اشعارش در غزلیات، توصیف شراب و عشق‌ورزی به پسران جوان بود. اشعاری دارد که در آن رعایت آداب اجتماعی را ننموده و بی ادبانه بسیاری از منکرات اخلاقی و شرعی را مطرح کرده است،
از این رو، برخی وی را
دیوانه دانسته، گفته‌ها و سروده‌های او را از سر اراده و آگاهی نمی‌دانند
و برخی نیز او را دارای ایمانی سست
و حتی
کافر خوانده‌اند.
وی مسافرت‌هایی به
بصره و
بغداد داشت. مسافرت او به بغداد در اواخر عمرش بوده و در تهاجی با بشار و
ابوالعتاهیه پیروز گشته و به همین علت از ترس
ابوالعتاهیه ناچار به فرار و بازگشت به کوفه شد.
مدتی نیز در کنار پسرعموی خویش نجاشی که در آن زمان حاکم و والی
اهواز بود، زندگی کرد. در همین زمان بود که
ابونواس، شاعر معروف وارد اهواز شد و در حالی که جوانی بیش نبود، با والبه آشنا شد و تحت
تعلیم و
تربیت او قرار گرفت و در اندک زمانی از شاگردان برجسته و مشهور وی گردید
و پس از مرگ والبه اشعاری در رثای او سرود.
به گفته
ابن ندیم، وی دارای صد برگ شعر بوده است.
والبه اسدی در حدود ۱۷۰ق درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «والبه اسدی»، ج۱، ص۸۰۹-۸۱۰.
