هَنأ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هَنأ (به فتح هاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای گوارا بودن است.
هَنیء (به فتح هاء و کسر نون) به معنای
گوارا است.
مَهْنَأ (به فتح میم و سکون هاء) به معنای آن‌چه بدون مشقت به دست آيد.
پنج مورد از اين مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
هَنأ:
به معنای گوارا و گوارا بودن است. «مهنأ» آن‌چه بدون مشقت دست آید.
یکی از موردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
درباره آن‌چه
انسان از
حلال و
حرام جمع كرده و به اولادش گذاشته است فرمايد:
«تَبْقَى لِمَنْ وَراءَهُ يَنْعَمونَ فيهَا، وَ يَتَمَتَّعونَ بِها، فَيَكونُ الْمَهْنَأُ لِغَيْرِهِ، وَ الْعِبءُ عَلَى ظَهْرِهِ.» «براى وارثان به جاى مى‌ماند، از آن متنعّم مى‌شوند و از آن بهره مى‌گيرند، راحتى آن براى ديگران و سنگينى گناهش بر دوش اوست.»
(شرح‌های نامه:
)
پنج مورد از اين کلمه در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هنأ»، ج۲، ص۱۱۰۸.
