هَزْم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هَزْم (به فتح‌هاء و سکون زاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
شکست دادن است.
چهار مورد از اين مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
هَزْم:
به معنای شکست دادن است.
یکی از مورد که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
در
عبرت گرفتن از گذشتگان فرموده است:
«أَيْنَ الْعَمالِقَةُ وَأَبْناءُ آلْعَمالِقَةِ! أَيْنَ الْفَراعِنَةُ وَأَبْناءُ الْفَراعِنَةِ! أَيْنَ أَصْحابُ مَدائِنِ الرَّسِّ الَّذينَ قَتَلوا النَّبِيّينَ، وَأَطْفَأوا سُنَنَ الْمُرْسَلينَ، وَأَحْيَوْا سُنَنَ الْجَبّارِينَ! أَيْنَ الَّذينَ ساروا بِالْجُيوشِ، وَهَزَموا الاُلوفَ، وَعَسْكَروا الْعَساكِرَ، وَمَدَّنوا الْمَدائِنَ.» «كجايند
عمالقه؟ و كجايند فرزندان آن‌ها؟ كجا هستند «فرعون‌ها» و فرزندانشان؟ اصحاب شهرهاى «
رس»، همان‌ها كه پيامبران را كشتند و چراغ پر فروغ سنن آن‌ها را خاموش و راه و
رسم ستمگران و جبّاران را زنده ساختند، كجايند؟ ... كجايند آن‌ها كه با لشكرهاى گران به راه افتادند و هزاران نفر را
هزیمت دادند، سپاهيان فراوان گردآوردند و شهرها بنا نهادند.»
(شرح‌های خطبه:
)
چهار مورد از اين ماده در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هزم»، ج۲، ص۱۰۹۶.
