هَدْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
•
هَدْن (به فتح هاء و دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای آرام كردن كسى با
سخن يا پيمانى است.
•
هُدون (به ضم هاء و دال) به معنای آرام گرفتن است.
•
هُدْنَه (به ضم هاء و سکون دال) به معنای
صلح،
سکون و
آرامش و
ترک يک‌ديگر می‌باشد.
دو مورد از اين مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
هَدْن:
به معنای آرام کردن و صلح و سکون می‌باشد.
مواردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
درباره
قضاوت جاهل فرموده:
«وَرَجُلٌ قَمَشَ جَهْلاً، مُوضِعٌ في جُهّالِ الاُْمَّةِ، غادر في أَغْباشِ الفِتْنَةِ، عِم بِما في عَقْدِ الهُدْنَةِ.»«و مردی که نادانی را در خود جمع کرده و به
سرعت میان جهّال وارد شده و در تاریکی‌های
فتنه می‌دود و
کور است در بستن
پیمان سازش میان مردمان.»
(شرح‌های خطبه:
)
درباره
تحکیم صفین فرموده:
«فَإِنَّما فَعَلْتُ ذلِكَ لِيَتَبَيَّنَ الْجاهِلُ، وَيَتَثَبَّتَ الْعالِمُ، وَلَعَلَّ اللهَ أَنْ يُصْلِحَ في هذِهِ الْهُدْنَةِ أَمْرَ هذِهِ الاُْمَّةِ، وَلا تُؤْخَدُ بِأَكْظامِها.» «مهلت را در صلح با
معاویه از آن جهت برگزيدم كه شايد
خداوند در اين
صلح امر اين امّت را اصلاح فرمايد و مجراهاى
نفس آن‌ها گرفته نشود منظور شدّت به خرج ندادن است.»
(شرح‌های خطبه:
)
مواردی از اين ماده در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هدن»، ج۲، ص۱۰۹۳.
