نُعاس (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نُعاس: (يُغَشِّيكُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً) «نُعاس» به ابتداى
خواب و يا خواب كم، سبک، خفيف و آرامبخش، گفته مىشود
، و شايد اشاره به اين است كه در عين استراحت آن چنان خواب عميقى بر شما مسلط نشد كه دشمن بتواند از موقعيت استفاده كرده، بر شما شبيخون بزند.
(إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ) (و يادآوريد هنگامى را كه خواب سبكى كه مايه
آرامش بود از سوى خدا، شما را فرا گرفت؛ و آبى از
آسمان برايتان فرستاد، تا شما را با آن پاک كند؛ و پليدى
شیطان را از شما بر طرف سازد؛ و دلهايتان را محكم، و گامها را با آن استوار دارد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: نعاس ابتداى خواب را گويند كه عبارت است از خواب سبک ... و معناى آيه اين است كه: اين نصرت و مددكارى خدا به وسيله بشارت و آرامش دادن به دلها همان موقعى بود كه در اثر آرامش يافتن دلها همهتان به خواب رفتيد و معلوم است كه اگر ترس و رعب شما از بين نرفته بود معقول نبود كه در ميدان جنگ خواب بر شما مسلط شود، خداوند باران را هم بر شما نازل كرد تا شما را پاكيزه كند و وسوسه شيطان را از دلهايتان بزدايد، تا دلهايتان را قوى و نيرومند سازد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نُعاس»، ص۵۹۰.