نَسْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَسْر (به فتح نون و سکون سین) از
واژگان قرآن کریم که نام یکی از بتهای
کفار بود.
نَسْر (وَ لا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لا سُواعاً وَ لا یَغُوثَ وَ یَعُوقَ وَ نَسْراً) (و گفتند: دست از معبودان خود برنداريد بخصوص بت‌هاى «ودّ»، «سُواع»، «يَغُوث»، «يعوق» و «نسر» را رها نكنيد)
ما قبل و ما بعد این آیه نقل قول
نوح (علیه‌السّلام) است علی هذا هر پنج صنم مذکور در آیه، بتهای
قوم نوح است.
ولی از «الاصنام» ابن کلبی بدست می‌آید که بتی بنام «نسر» در زمان
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وجود داشته که به‌دستور آن حضرت منهدم شده است، ابن کلبی می‌نویسد: بت نسر در موضعی از مملکت سباء قرار داشت موسوم به بلخع قوم حمیر و آنانکه در حوالی آنها بودند نسر را پرستش می‌کردند تا آنگاه که ذو نواس آنها را به
دین یهود آورد، از آن پس نیز آن بت مورد پرستش بود تا حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مبعوث گردید و به هدم آن فرمان داد، ولی مراد از آیه فوق آن بت نیست.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نسر»، ج۷، ص۵۶.
