• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَزْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَزْق (به فتح نون و سکون زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای جهیدن است. این واژه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.



نَزْق (مثل عقل) و نزقان به معنای جهیدن است: «نزق الفرس: تقدّم خفّة و وثب»


امیرالمومنین (علیه‌السلام) درباره خلقت زمین فرموده: «فهمد بعد نزقاته و لبد بعد زیفان و ثباته» «زمین بعد از آن همه طپش‌ها و جهش‌هایش خاموش گردید و بعد از تبختر موجهایش، ایستاد و آرام شد». (شرح‌های خطبه: ) نزقات جمع نزقه است


این واژه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۲۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۳۸.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۹۷، خطبه۹۰.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۷۳، خطبه۸۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه۹۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۱.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۴۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۲.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۴۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نَزْق»، ج۲، ص۱۰۲۶.    






جعبه ابزار