نهی ارشادی

نهی ارشادی، نهی دلالت کننده بر حکم وضعی شرعی یا حکم عقلی می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

نهی ارشادی، مقابل نهی مولوی بوده و عبارت است از نهیی که مفاد آن، ارشاد به حکم عقل یا ارشاد به وجود مفسده در چیزی است که متعلق نهی ، وسیله ای برای ترک آن می‌باشد؛ به بیان دیگر، مدلول نهی ارشادی یا حکم عقل است یا حکم شرعی وضعی، مانند:نهی از چیزی به منظور ارشاد به مانعیت آن، که حکمی وضعی است، مثل:«لا تصل فیما لا یؤکل لحمه»، که این نهی در ظاهر به نماز خواندن در پوست حیوان حرام گوشت توجه دارد، اما در واقع، به مانعیت آن از صحت نماز ارشاد دارد.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۷۴.
۲.	↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۸۴.
۳.	↑ حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص۳۸.
۴.	↑ ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۱، ص۳۸۸.
۵.	↑ حیدر، محمد صنقور علی، جالمعجم الاصولی، ۲، ص۵۶۵.
۶.	↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۶، ص۱۱۷.

۳ - منبع