نظریات مطلق، آرا و نظریاتی است که درباره مفاد موضوع له مطلق ارائه شده است. مشهور اصولیون درباره موضوع له مطلق، نظریه جمع قیود را مطرح نموده‌اند، اما از زمانسلطان العلما به بعد، نظریه رفض قیود رایج گردید.
بنابر نظریه رفض قیود، در صورت تعارض عامِ لفظی و مطلق، عام لفظی مقدم است، اما بنا بر نظریه جمع قیود، در صورت پیدایش چنین تعارضی، عام لفظی مقدم نمی شود، زیرا مطلق نیز به منزله عام لفظی است و شامل افراد می‌شود.
معتقدان نظریه رفض قیود، اطلاق را دارای معنای واحد می‌دانند، اما معتقدان نظریه جمع قیود، اطلاق را «به افرادی، احوالی و ازمانی»، «استغراقی و بدلی» و «لفظی و مقامی» تقسیم می‌کنند.
