ناقور (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ناقور: (نُقِرَ فِى النَّاقُورِ) «ناقور» در اصل، از مادّه «
نقر» به معناى كوبيدنى است كه منتهى به سوراخ كردن شود
و
«منقارِ» پرندگان كه وسيله كوبيدن و سوراخ كردن اشياء است، نيز از همين معنا گرفته شده، به همين جهت به شيپورى كه صداى آن گويى گوش انسان را سوراخ مىكند، و در مغز فرو مىرود «
ناقور» گفته مىشود.
(فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ ) (و بدانيد هنگامى كه در «صور» دميده شود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه
نقر به معناى كوبيدن، و كلمه
ناقور به معناى هر چيزى است كه به آن مىكوبند تا صدا كند، و جمله
نقر در
ناقور نظير جمله نفخ در صور كنايه از زنده كردن مردگان در
قیامت و احضار آنان براى حسابرسى است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ناقور»، ص۵۷۵.