|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
میسون، دختر بجدل بن انیف، از قبیله بنی‌حارثة بن جناب کلبی است. معاویة بن ابی‌سفیان، او را به همسری برگزید که ثمره‌اش، یزید بود. میسون شاعره‌ای است که اشتیاق به زندگیِ بدوی در ابیاتش موج می‌زند. معاویه، وقتی این ابیات را از زبان میسون شنید او را طلاق داد و نزد قومش باز گردانید. میسون در آن هنگام، یزید را بار داشت. نقل دیگری است که می‌گوید: میسون به هنگام شیرخوارگی یزید، او را به بیابان برد و لذا یزید زبان فصیح را آموخت. میسون پیرو آیین مسیح بود و تا پایان عمر، بر این آیین باقی ماند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۶. رده‌های این صفحه : تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 80 (قمری) | شاعران عصر اموی | شعرای عرب | همسران معاویه
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
