میر حامد حسین هندی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علامه میرحامد حسین هندی، در سال ۱۲۴۶ ق. در شهر «
میرتهه» هند، در خانه سید
محمد قلی به دنیا آمد. نام اصلی او را «مهدی» نهادند. سبب شهرتش به «میر
حامد حسین» آن است که پدرش پیش ازآنکه خبر توّلد فرزندش را بشنود، در رؤیا جدّ خود «سید
حامد حسین» را دیده بود، از این رو، فرزند نوزادش را به این نام مشهور کرد.
میرحامد حسین وقتی به هفت سالگی رسید، پدرش او را به مکتب گذاشت. او مقدمات و دروس ابتدایی را خواند، آنگاه وارد مراحل بالاتری رسید.
«
مقامات حریری» و «
دیوان متنبی» را نزد مولوی «
سید برکت علی صاحب»، و
نهج البلاغه را در محضر مفتی «
سید عباس شوشتری» آموخت و سپس به فراگیری
علوم عقلی در نزد «
سید مرتضی خلاصه العلماء» و
علوم شرعی در محضر «
سید محمد سلطان العلماء» و برادر او «
سید حسین سید العلماء» پرداخت و پس از سالها تلاش و همّت، تحصیلات خود را با موفقیت به اتمام رساند.
جوامع اسلامی بویژه
هندوستان، در دوران زندگی میرحامد حسین، بیش از پیش دچار آشوب و تفرقه شده بود. استعمارگران و دشمنان
اسلام، همواره برای دست یافتن به اهداف شوم و غارتگرانه خود، دوست می‌داشتند که
مسلمانان با هم اتّحاد نداشته باشند و مدام با خصومت زندگی کنند. بدین خاطر گاه دانشمندانی را در میان خود
مسلمانان تحریک می‌کردند تا با نوشتن و یا گفتن حرفهایی تفرقه افکن و اختلاف آفرین، صفوف آنان را بر هم زنند و محیط زندگی برادرانه را تبدیل به بلوا و آشوب و سوء ظنّ و دشمنی سازند.
علامه سید محمد قلی پدر میرحامد حسین، سالها عمر خود را صرف جواب دادن شبهات و تهمتهایی کرد که دشمنان
اسلام، به دست برخی از دانشمندان
مسلمان، علیه
شیعه و مکتب اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ شایع می‌کردند اکنون بعد از پدر نوبت به پسر صالح و خلف او یعنی
علامه میرحامد حسین هندی رسیده بود. او مشاهده می‌کرد که چه افتراها و تهمت هایی بر
شیعه می‌بندند که روح
شیعه از آنها خبر ندارد ... این بود که تصمیم گرفت کمر همّت ببندد و همچون پدرش، در عرصه قلم و تحقیق و تتبّع و بیان حقائق
اسلام و وقایع
تاریخ اسلام، به دفاع از حق برخیزد و به تهمتهای مغرضانه و جاهلانه و خصومت آمیز دشمنان
تشیع، پاسخ دهد «تا سیه روی شود هر که در او غش باشد!»
نخستین کارش، نقد، بررسی، تصحیح و تهذیب بعضی از کتابهای ارزشمند پدرش
علامه سید محمد قلی، بود
چرا که بسیاری از آثار پدرش، در دفاع از
مکتب شیعه و پاسخ به ایرادهای مخالفان تشیّع بود و شایسته بود که پسر دانشمند و فرزانه، آنها را تصحیح و چاپ و منتشر کند. میرحامد حسین سالهایی از عمر گرانمایه خود را در این راه صرف کرد و از این رهگذر، خدمات شایانی به
عالم تشیع ارزانی داشت.
۱.
استقصاء الافحام.
۲. شوارق النصوص، پنج جلد در
علم کلام.
۳. افحام اهل المین، ردّی است بر کتاب «
ازالة الغین» تألیف
حیدر علی فیض آبادی حنفی.
۴. اسفار الانوار، سفرنامه
حج و
کربلا.
۵. کشف المعضلات فی حلّ المشکلات.
۶. العضب البتار فی مبحث آیه الغاز.
۷. النجم الثاقب فی مسأله الحاجب، کتاب فقهی در موضوع ارث.
۸. الدرر السنیّه فی المکاتیب و المنشآت العربیه.
۹. زین الوسائل الی تحقیق المسائل، مسائل فقهی و گوناگون.
۱۰. الدرایع، در شرح شرایع محقق حلّی.
۱۱.
عبقات الانوار فی مناقب الائمه الاطهار.
سرانجام، فرزانه بزرگ
شیعه و مدافع مجاهد
اهل بیت پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ سیّد بزرگوار میر
حامد حسین موسوی هندی، در هیجدهم صفر سال ۱۳۰۶، در لکهنو چشم از جهان فرو بست و در حسینیه خود دفن شد.
سایت اندیشه قم
