• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُنزَلًا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُنزَلًا:(أَنزِلْني مُنزَلًا مُّبارَكًا)
«مُنزَلًا» ممكن است اسم مكان باشد به معنى «مكان فرود آوردن» و يا ممكن است مصدر ميمى باشد.
اين واژه اگر اسم مکان باشد، در اين صورت يعنى بعد از پايان گرفتن طوفان، كشتى ما را در سرزمينى فرود آور كه داراى بركات فراوانى باشد و ما بتوانيم با آسودگى خاطر به زندگى خود ادامه دهيم و در صورتى كه مصدر میمی باشد، يعنى ما را به طرز شايسته‌اى فرود آر، چرا كه بعد از پايان گرفتن طوفان به هنگام نشستن كشتى بر زمين، خطرات زيادى اين سرنشينان را تهديد مى‌كرد، نبودن جاى مناسب براى زندگى، كمبود غذا، انواع بيماری‌ها، نوح (علیه‌السلام) از خدا مى‌خواهد كه او را به نحوى سالم و شايسته بر زمين فرود آورد.



به موردی از کاربرد «مُنزَلًا» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - مُنزَلًا (آیه ۲۹ سوره مومنون)

(و قُل رَّبِّ أَنزِلْني مُنزَلًا مُّبارَكًا وَ أَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلينَ)
«و بگو: پروردگارا! ما را در منزل‌گاهى پربركت فرود آر، و تو بهترين فرود آورندگانى.»

۱.۲ - مُنزَلًا در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند:
نوح (ع) هم چنان كه از سوره هود و مؤمنون استفاده مى‌شود مشغول ساختن كشتى بود تا اين‌كه آن را به اتمام رسانيد و امر خداى تعالى مبنى بر نزول عذاب صادر شد، و آن تنور شروع به جوشيدن كرد، در اين هنگام خداوند متعال به آن جناب‌ وحی فرستاد كه از هر حیوان يک جفت نر و ماده سوار كشتى كند و نيز اهل خود را به جز افرادى كه مقدر شده بود هلاک شوند يعنى همسرش كه خیانت كار بود و فرزندش كه از سوار شدن امتناع ورزيده بود و نيز همه آن‌هايى كه ایمان آورده بودند سوار كند.
و از سوره قمر بر مى‌آيد همين كه آن‌ها را سوار كرد خداى تعالى درهاى آسمان را به آبى ريزان باز كرد، و زمين را به صورت چشمه‌هايى جوشان بشكافت، آب بالا و پايين براى تحقق دادن امرى كه مقدر شده بود دست به دست هم دادند.
و نيز از سوره هود استفاده مى‌شود كه رفته رفته آب زمين را فرا گرفت و بالا آمد و كشتى را از زمين كند، كشتى در موجى چون كوه‌هاى بلند سير مى‌كرد، و طوفان همه مردم روى زمين را فرا گرفت و همه را در حالى كه ستمگر بودند هلاک كرد، و خداى تعالى به آن جناب دستور داده بود همين كه در كشتى مستقر شدند خدا را در برابر اين نعمت كه از شر قوم ستم‌كار نجاتشان داد حمد بگويند و در پياده شدن از او برکت بخواهند، و نوح (ع) گفت:
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي نَجّانا مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمينَ) و نيز گفت:
(رَبِّ أَنْزِلْني مُنْزَلًا مُبارَكاً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ).

۱. مومنون/سوره۲۳، آیه۲۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۹.    
۳. فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۸۲.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌ ط-دار الکتب الاسلامیه، ج۱۴، ص۲۳۱.    
۵. مومنون/سوره۲۳، آیه۲۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۴.    
۷. مومنون/سوره۲۳، آیه۲۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۳۷۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۲۵۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۴۵-۴۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۶۶-۱۶۷.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «منزل»، ج۴، ص ۴۲۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مومنون | لغات قرآن




جعبه ابزار