مُصْلِحُون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُصْلِحُون:
(وَ أَهْلُهَا مُصْلِحُونَ) مُصْلِحُون: جمع
«مصلح» به معنى «نيكوكاران و شايستگان» است.
به موردی از کاربرد
مُصْلِحُون در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ مَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَ أَهْلُهَا مُصْلِحُونَ) (و چنين نبود كه
پروردگارت آبادی‌ها را بظلم و ستم نابود كند در حالى كه اهلش در صدد اصلاح بوده باشند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى سنت
خدای تعالى چنين نبوده كه قريه‌ها را هلاک و منقرض كند در حالى كه اهل آن مصلح باشند، چون اين خود ظلم است.
اگر در جامعه‌اى مصلحان و انديشمندان متعهد وجود داشته باشد و در برابر مفاسد ساكت ننشينند و به مبارزه برخيزند اين جامعه هرگز به تباهى و نابودى كشيده نمى‌شود، اين كه مى‌بينى خداوند اقوام پيشين را به ديار عدم فرستاد به خاطر آن بود كه مصلحانى در ميان آن‌ها نبودند، زيرا
«
خداوند هرگز قوم و
ملت، شهر و ديارى را به خاطر ظلم و ستمش نابود نمى‌كند اگر آن‌ها در راه اصلاح گام بردارند»
(وَ أَهْلُهٰا مُصْلِحُونَ) چه اين كه در هر جامعه‌اى معمولا ظلم و فسادى وجود دارد، اما مهم اين است كه مردم احساس كنند كه ظلم و فسادى هست و در طريق اصلاح باشند و با چنين احساس و گام برداشتن در راه اصلاح، خداوند به آنان مهلت مى‌دهد و قانون آفرينش براى آن‌ها حق
حیات قائل است.
امّا همين‌كه اين احساس از ميان رفت و جامعه بى‌تفاوت شد و فساد و ظلم بسرعت همه جا را گرفت آنگاه است كه ديگر در سنت آفرينش حق حياتى براى آن‌ها وجود ندارد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُصْلِحُون»، ج۲، ص۶۲۳.
