مُسْفِرَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُسْفِرَة:(يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ) «مُسْفِرَة» از مادّه «
اسفار» به معناى آشكار شدن و درخشيدن است،
همانند طلوع سپيده صبح در پايان شب تاريک.
(وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ) (چهره‌هايى در آن روز گشاده و نورانى است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه بيان مى‌كند كه در آن روز مردم به دو قسم منقسم مى‌شوند، قسمى اهل سعادت، و قسمى ديگر اهل شقاوت، و اشاره مى‌كند به اين‌كه هر يک از اين دو طايفه با سيما و قيافه‌اش شناخته مى‌شود، اهل سعادت چهره‌هايى نورانى و درخشنده دارند، كه فرح، سرور و انتظار آينده‌اى خوش از آن چهره‌ها هويداست، پس معناى مستبشره همين است كه از ديدن منزلگاه خود كه به زودى به آن‌جا منتقل مى‌شوند خوشحالند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مُسْفِرَة»، ص۵۲۷.
