مُبالَغَة (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
مُبالَغَة
(به ضم باء) از مفردات
نهج البلاغه
، به معنای تلاش شدید و رساندن به آخر همراه با شدّت میباشد که
حضرت علی (علیهالسلام)
در خصوص
اعتدال
در
جدال
و خصومت، از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
مُبالَغَة (به ضم باء) به معنای تلاش شدید و رساندن به آخر همراه با شدّت آمده است. چنانکه گفته میشود: «بالغ فی الامر مبالغة: اجتهد فیه و لم یقصّر.»
[۱]
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین (ط-الحسینی)، ج۵، ص۷.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
امام (صلواتاللهعلیه) در خصوص اعتدال در جدال و خصومت فرموده است: «من بالغ فی الخصومة اثم و من قصّر فیها ظلم و لا یستطیع ان یتّقی الله من خاصم.»
[۲]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۸، حکمت۲۹۸.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین (ط-الحسینی)، ج۵، ص۷.
۲.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۸، حکمت۲۹۸.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلاغ»، ص۱۵۴.
ردههای این صفحه :
جدال
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری