مَوْج (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَوْج (به فتح میم و سکون واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای
اضطراب دریا است.
جمع آن امواج است.
مواردى از آن در «
نهج‌البلاغه» آمده است و در موج
آب و غير آن يافته است.
مَوْج به معنای اضطراب دريا است.
«
ماجَ البَحرُ موجََا: اضطَرَبَ امواجه وَ ارتَفَعَ»
همچنین موج آب‌هاى مرتفع در سطح دريا است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی (علیه‌السلام) به
معاویه می‌نویسد:
«وَ أَرْدَيْتَ جيلاً مِنَ النّاسِ كَثيراً، خَدَعْتَهُمْ بِغَيّكَ، وَ أَلْقَيْتَهُمْ في مَوْجِ بَحْرِكَ تَغْشاهُمُ الظُّلُماتُ.»«گروه بسيارى از مردم را به
هلاکت افكندى، با گمراهى و
ضلالت خويش آنان را فريفتى! و در امواج
فتنه و
فساد انداختى همان فتنه و فسادى كه تاريكی‌هايش فراگير است.»
امام علی (علیه‌السلام) در
خطبه ۱۰۰ می‌فرمایند:
«وَ ثَقُلَتْ فی الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ عَضَّتِ الْفِتْنَهُ أَبْناءَها بِأَنْیابِها وَ ماجَتِ الْحَرْبُ بِأَمْواجِها.» «و جاى پايش در زمين محكم گردد، (ستم او همه جا را بگيرد) و فتنه فرزندان خويش را بگزد و آتش جنگ زبانه كشد.»
«مَوجان» (به فتح میم و سکون واو) نيز به معنى ارتفاع موج است، درباره خلقت
زمین فرموده:
«فَسُبْحانَ مَنْ أَمْسَكَها بعَْدَ مَوَجانِ مِياهِها.» «منزه است خدائى كه زمين را آرام كرد بعد از موج زدن و اضطراب آب‌هايش.»
دو مورد از واژه موج در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «موج»، ج۱، ص۹۹۹.
