• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَهْن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَهْن (به فتح میم و سکون هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای حقارت و کمی است. از مشتقات این کلمه که در آیات قرآن آمده مَهین (به فتح میم) به معنای حقیر و قلیل است.



مَهْن‌ به معنای حقارت و كمى است. «امتهن الشّى‌ء: ابتذله و احتقره»
«مهين» را حقير و قليل معنى كرده‌اند.


(اَ لَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ) «آیا شما را از آب ناچیزی نیافریدیم؟»
(وَ لا تُطِعْ کُلَّ حَلَّافٍ‌ مَهِینٍ) «به هر سوگند خوار پست اطاعت نکن.»


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۰۲.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۲۱.    
۳. مرسلات/سوره۷۷، آیه۲۰.    
۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۵۳.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۴۶.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۳۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۰۷.    
۸. قلم/سوره۶۸، آیه۱۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۱.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۱.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۱۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مهن»، ج۶، ص۳۰۲.    






جعبه ابزار