مَغْلوبٌ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَغْلوبٌ:(فَدَعا رَبَّهُ أَنّي مَغْلوبٌ فَانتَصِرْ) «مَغْلوبٌ» از مادّه
غَلَب (به فتح غین و لام) به معنای شكست خورده و بر كسى گفته مى‌شود كه بر او چيره شده باشند.
هنگامى كه
نوح (علیه‌السلام) از
هدایت قومش بكلى مايوس گشت به درگاه الهى عرضه داشت: «پروردگارا، اين گروه طاغى و مجرم بر من غلبه كردند،
انتقام مرا از آن‌ها بگير. آن‌ها هرگز در
دلیل و
حجت و
برهان بر من غلبه نكرده‌اند، ولى از طريق
ظلم و
جنایت و تكذيب و انكار و انواع زجر و فشار بر من غلبه كردند. اين قوم، ديگر شايسته بقا نيستند از آن‌ها انتقام بگير و مرا بر آن‌ها پيروز كن.
به موردی از کاربرد «مَغْلوبٌ» در قرآن، اشاره می‌شود:
(فَدَعا رَبَّهُ أَنّي مَغْلوبٌ فَانتَصِرْ) «او به پيش‌گاه
پروردگار عرضه داشت: من مغلوب اين قوم طغيان‌گر شده‌ام، پس مرا يارى كن.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(فَدَعا رَبَّهُ أَنّي مَغْلوبٌ فَانْتَصِرْ) کلمه انتصار به معناى
انتقام است، و منظور آن جناب از اين‌كه گفت
(أَنّي مَغْلوبٌ) من شكست خورده شدم اين است كه از
ظلم و
قهر و زورگويى به تنگ آمدم، نه اين‌كه از نظر
حجت و دليل محكوم شده‌ام، و اين جمله كوتاه خلاصه نفرينى است كه كرده.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مغلوب»، ج۳، ص ۳۴۲.
