منیرالدین بروجردی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بروجردی اصفهانی، حاج آقا منیرالدین از علمای مجاهد
ایران در
قرن سیزدهم و چهاردهم هجری است.
وی
فرزند آقا جمال الدین بن ملاعلی
بروجردی بود.
ملا علی از فحول مجتهدان و
داماد میرزای قمی بوده است. اما فرزند او آقا جمال الدین (پدر آقا منیرالدین) از مبلغان باب گردید و از اینرو آقا منیر او را
لعن می‌کرد و بر بالای
منبر این
شعر را می‌خواند:
همه کس ناخلف پس دارد
من بیچاره ناخلف
پدر دارم
آقا منیرالدین در ۲۱
رجب ۱۲۶۹ ق در
بروجرد به
دنیا آمد.
مقدمات علوم را در همان
شهر فراگرفت، سپس برای تکمیل تحصیلات به
اصفهان مهاجرت کرد و در درس حاج شیخ
محمدباقر مسجد شاهی حاضر شد و مدتی نز از محضر درس
میرزای شیرازی در
سامرا استفاده برد و سپس به اصفهان بازگشت و با
عزت و
احترام و نفوذ، بین عموم مردم زیست. او در
مسجد ایلچی اقامه جماعت می‌نمود و در منزل تدریس می‌کرد.
در ۱۳۰۸ ق و پس از انعقاد قرارداد تنباکو و توتون میان دولت ایران و کمپانی انگلیسی رژی، کارکنان انگلیسی کمپانی به ایران آمدند و برای جمع آوری محصولات با تولیدکنندگان و فروشندگان با توهین و بی احترامی رفتار کردند. حاج آقا منیرالدین و
میرزا علی محمد اژه‌ای به اشاره
آقا نجفی اصفهانی برای نخستین بار فتوای تحریم استعمال توتون و تنباکو را صادر کردند اما از طرف
امام جمعه اصفهان به
تخت فولاد تبعید و نفی بلد شدند. آن دو سپس به دستور آقا نجفی به سامرا رفتند و میرزای شیرازی را در جریان اوضاع ایران و ابعاد خطرناک قرارداد گذاردند.
آقا منیرالدین در روز دوشنبه ۱۷
ربیع الثانی ۱۳۴۲ ق درگذشت و در تکیة ملک
دفن شد.
از آثار اوست، الفیه (عربی، در شرح حال استادان خود)، تتمیم منظومه بحرالعلوم، ترجمه حال عده‌ای از روات، منظومه‌ای در اصول، رساله‌ای در اصحاب اجماع؛ و…
دانشنامه‌های انقلاب اسلامی و تاریخ ایران، برگرفته از مقاله «منیرالدین بروجردی اصفهانی».
