منجّزیت قطع

منجّزیت قطع به سببیت قطع در تنجّز تکلیف شرعی اطلاق می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

منجّزیت قطع، مقابل معذّریت قطع و از لوازم قطع بوده و به معنای قطعیت یافتن تکلیف در حق مکلف ، به سبب قطع است. منجّزیت در جایی است که آخرین مرحله از مراحل توجه تکلیف به مکلف ( اقتضا ، انشا ، فعلیت و تنجز ) کامل می‌شود، و این امر، سبب قطع عذر مکلف می‌گردد، زیرا تکلیف در حق او مسلّم شده و قطع او با واقع نیز مطابق می‌باشد، بنابراین هیچ گونه عذری در ترک تکلیف و مخالفت با قطع ندارد و چنان چه با آن مخالفت نماید، سزاوار عقوبت است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ اصفهانی، محمدحسین، نهایة الدرایة فی شرح الکفایة، ج۳، ص۱۲.
۲.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۲۳۰.
۳.	↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۱۷۲.
۴.	↑ فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۱۷۱.

۳ - منبع