مناظره درباره اوصاف قیامت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اوصاف
قیامت از جمله سخت‌ترین دورانی هست که
بشر در طول زندگی دنیایی و واپسین آن از فرمایشات
معصومین (علیهم‌السلام) به ما رسیده است.
در سال ۱۰۶ هجری که
هشام بن عبدالملک به
عزم حج به
مکه رفت، روزی پس از اداء
مناسک حج در
مسجد الحرام، حضرت
امام باقر (علیه‌السّلام) را دید که در
مسجد جلوس فرموده و اطراف او را گروهی انبوه از
مسلمین گرفته‌اند و پرسش‌ها و مسائل خود را از آن حضرت می‌پرسند و پاسخ می‌شنوند و مردم نسبت به او کمال
ادب و
خضوع و
احترام را دارند.
هشام از «سالم» مشاور خود پرسید: «این مرد کیست که تا این حدّ مورد احترام مردم است.»
گفت: «این مرد ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (علیه‌السّلام) است و مردم فریفته و دوستدار او هستند.»
هشام که
آتش حسد در وجودش شعله‌ور شده بود به او گفت: «برو و از او بپرس: مردم در
روز قیامت که پنجاه هزار سال طول می‌کشد، چه می‌خورند و چه می‌آشامند تا زمانی که نوبت حساب آنها برسد.» سالم در جمع مردم نشست و سؤال را پرسید. حضرت ابی جعفر (علیه‌السّلام) به او فرمود:
«یَحْشُرُ النّاسُ علی مثل قرصة البدْر النَّقی فیها انهار متفجّره، یاکلونَ و یشربونَ حتّی یفرغ من الحسابِ»
یعنی: «در آن روز مردم از نان «حواریون» که آب گوارا در آن هست می‌خورند و می‌آشامند تا از حساب فراغت یابند.» سالم برگشت و سخن امام (علیه‌السّلام) را به هشام باز گفت.
هشام اندیشید که شاید بتواند بر ابوجعفر (علیه‌السّلام) غالب شود، لذا گفت: «برو و سؤال کن در آن غوغا و هول
هیبت چگونه میل به خوراک پیدا می‌کنند؟»
«سالم» باز آمد و سؤال را مطرح کرد. حضرت در پاسخ فرمود: «فِی النّارِ اشْغَل یشغلُو عَنْ انْ قالوُ «افیضوا عَلَیْنا مِن الماء او ممّا رَزَقَکُمُ اللهُ»
اشتغال اهل آتش، از آتش بیشتر است از اشتغال اهل محشر به هول و هیبت
حساب ؛ با این وجود کسانی که در
جهنم و در میان آتشند، به
فکر خوردن و آشامیدن هستند و می‌گویند: «به ما دهید از
آب از آنچه به شما روزی شده.» هشام با شنیدن این پاسخ
سر به زیر انداخت و خاموش شد.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «مناظره درباره اوصاف قیامت»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۸/۱۲.
