مقبره شفهینی حلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مقبره و زیارتگاه ابوالحسن علاءالدین علی بن حسین حلی، معروف به
شفهینی، در محله مهدیه
شهر حله در
کشور عراق قرار دارد.
ابوالحسن علاءالدین علی بن حسین حلی، معروف به
شفهینی از علمای شاعر و ادیب
قرن هشتم هجری است که اشعار مشهور و متعددی در مدح
امیرمؤمنان (علیهالسّلام) و رثای
امام حسین (علیهالسّلام) دارد.
برخی احتمال دادهاند که او در
جبل عامل، زاده شده باشد. اما
سیدمحسن امین، با توجه به قراینی، این مسئله را رد میکند و شفهینی را حلی میداند.
برخی در وجه نسبت شفهینی برای وی، شفهینه را نام مادرش و برخی، نام روستایی در جبل عامل دانستهاند.
اما غربتی که شفهینی از آن، در اشعارش درباره حله سخن گفته و وجود روستایی به نام شیفیا یا شافیا در هفت فرسخی واسط، این احتمال را برای برخی ایجاد کرده است که شفهینی در این روستا، به دنیا آمده و پس از حمله مغول یا علل دیگر، به حله که مرکز علم و دانش در آن عصر بوده، نقل مکان کرده است. شاهد این احتمال، گزارش
یعقوبی در کتاب
فلک النجاه است که در بیان قبور علمای حله، از قبر شافینی نام برده است نه شفهینی.
گویند
شهید اول، محمد بن مکی که معاصر شفهینی است، یکی از قصیدههای او را که درباره
غدیرخم است، شرح داد و چون این شرح، به دست شفهینی رسید، شعری در مدح شهید اول سرود.
مرحوم
علامه امینی، برخی از قصاید او را در کتاب ارزشمند
الغدیر، ذکر کرده است.
این کتاب، در ضمنِ دیوان شهید اول در
الذریعه، یاد شده است.
زیارتگاههای عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، برگرفته از مقاله «مقبره شفهینی حلی» ج۲، ص۷۳.