مفسران کلامی

مفسران دارای گرایش کلامی را مفسران کلامی گویند.

مفسرانی که تفسیر خود را با عنایت خاص به بررسی مسائل کلامی و اعتقادی نگاشته‌اند، مفسران کلامی خوانده شده‌اند.

اسامی عده‌ای از آنان به این شرح است:
۱. محمدامین بن محمد مختار جکنی الشنقیطی (۱۳۲۵ - ۱۳۹۳ق) از مفسران اهل سنت و صاحب تفسیر اضواءالبیان فی ایضاح القرآن بالقرآن ؛
۲. ناصرالدین ابوسعید عبدالله بن عمر بن محمد بیضاوی شیرازی (م حدود۶۸۵ تا ۷۱۹ق) از مفسران نامی اهل سنت و صاحب تفسیر انوارالتنزیل و اسرار التاویل معروف به « تفسیر بیضاوی »؛
۳. شهاب الدین سید محمود آلوسی بغدادی (۱۲۱۷ - ۱۲۷۰ق) از مفسران اهل سنت و صاحب تفسیر روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی معروف به « تفسیر آلوسی »؛
۴. فخرالدین رازی (م ۵۴۳ - ۶۰۶ق) از مفسران اهل سنت و صاحب تفسیر مفاتیح الغیب که به تفسیرکبیر شهرت دارد؛
۵. علامه سید محمدحسین طباطبایی رحمة‌الله‌علیه (م ۱۳۲۱ - ۱۴۰۲ ق) صاحب تفسیر شریف المیزان .

۱.	↑ ایازی، محمد علی، آشنایی با تفاسیر قرآن، ص۱۰۹-۱۱۰.
۲.	↑ ایازی، محمد علی، آشنایی با تفاسیر قرآن، ص۸۱-۸۲.
۳.	↑ ایازی، محمد علی، آشنایی با تفاسیر قرآن، ص۵۲.
۴.	↑ ایازی، محمد علی، آشنایی با تفاسیر قرآن، ص۱۸.
۵.	↑ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص۷۰۳-۸۲.
۶.	↑ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص۶۵۰-۳۳.
۷.	↑ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص۱۵۸.
۸.	↑ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص۱۳۸.