مفسران قرن چهاردهم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مفسران
قرن چهاردهم به مفسران
شیعه و
اهل سنت در قرن چهاردهم هجری قمری اطلاق می‌شود.
اسامی برخی از اهل تفسیر در قرن چهاردهم به این شرح است:
۱. شیخ محمدعلی صالحی (م ۱۳۱۹ق) از علما و متکلمان
امامیه و صاحب تفسیر صالحی؛
۲. شیخ محمدتقی، معروف به
آقا نجفی اصفهانی (م ۱۳۳۲ ق) از علمای امامیه و صاحب چند تفسیر از جمله تفسیر اسرارالآیات؛
۳.
سید عبدالحسین کمونه (م ۱۳۳۶ ق) از علمای شیعه در
نجف و نویسنده تفسیر نورالهدی؛
۴.
شیخ حبیب الله شریف (م ۱۳۴۰ق) از ائمه فتوای امامیه و مؤلف تفسیر بوارق الدهر فی تفسیر سورة الدهر؛
۵.
سید محمد عصار (م ۱۳۵۶ق) از علمای امامیه و نگارنده تفسیر ناسخ التفاسیر؛
۶. شیخ میرزا ابوتراب شهیدی قزوینی (م ۱۳۵۷ق) مؤلف تفسیر التبیین فی شرح آیات المواعظ و البراهین؛
۷.
سید محیی الدین موسوی عزیفی (زنده در سال ۱۳۷۷ق) از علمای امامیه و صاحب تفسیر آیة التطهیر فی الخمسة اهل الکساء؛
۸.
شیخ محمدحسن کاشانی معروف به نجفی، از علمای شیعه (م۱۳۹۰ق) و نویسنده تفسیر معرفة القرآن؛
۹. آیت‌الله
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی (م ۱۳۹۶ق) صاحب تفسیر رفیعی؛
۱۰. حسینعلی راشد (م ۱۳۹۷ق) از خطبای معروف
معاصر و صاحب گفتارهایی در زمینه قرآن و تفسیر؛
۱۱. علامه
سید محمد حسین طباطبایی رحمة‌الله‌علیه صاحب تفسیر گرانقدر المیزان؛
۱۲. آیت‌الله
شهید مرتضی مطهری رحمة‌الله‌علیه دارای آثار متعدد تفسیری.
از مفسران اهل سنت نیز می‌توان به افراد ذیل اشاره کرد:
۱.
محمد بن احمد اسکندرانی (م ۱۳۰۶ ق) صاحب تفسیر کشف الاسرار النورانیة القرآنیة؛
۲.
محمد بن عمر نووی جاوی (م ۱۳۱۶ق) مؤلف تفسیر مراح لبید لکشف معنی القرآن المجید؛
۳.
محمد رشید رضا (م ۱۳۵۴ق) نویسنده تفسیر المنار فی تفسیر القرآن (تفسیر القرآن الکریم)؛
۴.
احمد بن مصطفی مراغی (م ۱۳۶۱ق) صاحب تفسیر المراغی؛
تفاسیر قرن چهاردهم قمری .
فرهنگ‌نامه علوم قرآن، برگرفته از مقاله«مفسران قرن چهاردهم».
