برخی از مفسران، روش تفسیر فلسفی را در آثار تفسیری خویش به کار بسته و با دید فلسفی، قرآن را تفسیر کرده‌اند؛ مانند: ۱. محمد بن ابراهیم صدرالدین شیرازی معروف به ملاصدرا (م ۱۰۵۰ق) از فلاسفه نامی شیعه اثنا عشری که تفسیر وی با عنوان تفسیر القرآن الکریم چاپ شده است و در دسترس همگان قرار دارد؛ ۲. سیده نصرت امین معروف به بانوی اصفهانی (م ۱۴۰۳ق) از بزرگان علما و فقهای شیعه که کتاب تفسیری وی به نام مخزن العرفان فی تفسیرالقرآن مشهور است؛ ۳. آخوند ملاعلی نوری (م ۱۲۴۶ق) صاحب حاشیه فلسفی بر تفسیر ملاصدرا؛ ۴. شیخ محمد مؤمن میامی بسطامی (م ۱۲۹۹ق) از علمای امامیه و صاحب تفسیر مشکاة المصابیح. همچنین تفسیر شریف المیزان اثر علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه و تفسیر القرآن الکریم اثر شهید مصطفی خمینی از نظر پرداختن به مسائل فلسفی، حائز اهمیت است.
[۱]ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص۸۴۴.
[۲]ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص۶۴.
[۳]ذهبی، محمد حسین، التفسیر و المفسرون، ص ۴۵۸-۴۷۱.
[۴]صدرحاج سیدجوادی، احمد، دائرة المعارف تشیع، ج۴، ص۵۵۸.
[۵]صدرحاج سیدجوادی، احمد، دائرة المعارف تشیع، ج۴، ص۵۵۳.
